Ozan olayım dedim olmak mümkün mü?
Gönüllere gireyim dedim girmek mümkün mü?
Gönül sazı çalayım dedim oda mümkün mü?
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Ozanları şiirlerini hep severim
Ozanların gülüşlerini bilirim
Halkın derdi ile yanmış ozan görürüm
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Bilirim her yer onlara olur mekan
Gözlerinde gönlünde akar dertli kan
Onlarda sever sizleri candan ey can
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Canları canlar almasın ozanlar der
Herkes kazandığını yersin der sever
Gönüller olmasın heder der gezer
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Her millete bin ozan gerekir
Ozan halinde bilmek gerekir
Ozan halk dilini gönlünü bilir
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Ozanlardır hak yolunda erenler
Derdi kederi gönülden bilenler
Halkı ile ağlayıp onlar gülenler
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Ozanlar halkın derdini hemen anlar
Odur bize olur candan dost ile canlar
Akmasın der ne olur cümle kanlar
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Ozan aşikar can içinde candır
Cümle bağ içinde açan bahardır
Yola çıkmış bizim için çoktandır
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Kul Mehmet’im ozanlar halkın içinde ölmez
Ozanlar olmadıkça kötülük nefret kin bitmez
Ozansız olan halk ömür boyu gülmez
Ben de ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla beraber halk ile gülerim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-