Çekinme yolcu, fakir ekmeğidir böldüğüm
Haram karışmaz aşına
Her lokmasına bedel saydım, akıttığım terimle yaşımla..
Sen gülmene bak , aldırma benim ağlamama
Her gece bu semadan kalkar kahır yüklü hazan tireni.
Hazan bahçesine götürür, olsa dahi mutlu bineni
Pişman olur bilmeden binen bu tirene,
Yanar geçip giden koca ömrüne
Pişmanlık değil benim gözyaşım aldatmasın seni
Bu tren alır arşa götürür karşılıksız seveni
Binme derim eğer gönlün sevgiye körse
Külden de beter olursun, bildiğin şu ateşteki külse
Bin derim eğer sevgin sevmekten öteyse
Kordan da sıcak olur yüreğin, bildiğin şu yanan korsa..

Dedim ya her gece bu semadan kalkar tren
Göz yaşında arar mutluluğu, ağlayarak binen
Bizde bulur olduk mutluluğu iki damla yaşta
Çektiğin cefa madalyadır böyle büyük aşkta
Bak, şafak yeri kızıllaşmış ağarmakta
Tren sabaha doğru ağır ağır yol almakta
Bu yol gün batımında başlar şafakta biter
Müptelası olmuşuz her gece bizi bekler

…..Şafak yeri ağardı
Sileyim göz yaşlarımı, yaralamasın alaycı gözler
Anlayamaz bunu, güneşte nasır tutmuş yüzler…