Atma! Şiirimin kıymetini bil.
Sana bir hatıram olsun giderken.
Okuduğun zaman anacaksan sil,
Andığında oku, ah ! Hayrat derken.

Elde olmayarak ister istemez,
Anacaksın Of’u her of çekerken.
Hayrat’ı, Hayrat’ta beni hatırla,
Albümünde resimlere bakarken.

Çok muhabbet tez ayrılık getirir.
Bir daha kimseyi ben dost bilemem.
İnsanlıktır beni sen unutsan da
Seni ben gönlümden asla silemem.

Yüreğim bir saman alevi gibi
Tutuştu, bir dön de üstüne su at.
Bir garda, kimsesiz, garip birini
Görürsen hep beni hatırla Suat.

Hakkını helal et, kardeşim bana.
Acı, tatlı günlerimiz olmuştur.
Bir demet yasemin vermiştim sana.
Belki o yasemin şimdi solmuştur.

Belki benim gibi yangınlardasın.
Belki mutlusundur, bitmiştir yasın,
Kim bilir, görmeden ölebilirim.
Ne olur ruhuma oku bir yasin.

Tesadüf mü dersin, kader mi dersin,
Buluşup ayrıldık bizler Hayrat’ta.
Tanrı, yollarına karanfil sersin.
Bir gün bizi kavuştursun hayatta.
14 Aralık 1980 / Of
Muhammet AVCI