0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
405
Okunma

Ben, divane bir ozanım
Kalemimdir sazım benim.
Ne kış biter ne hazanım
Sürgündedir yazım benim.
İşe- güce varmaz elim,
Sıkıntıdan susmaz dilim,
Varlıklı bir kul değilim
Kimse çekmez nazım benim.
Doğmuşum en son sırada,
Oturmuşum hep kirada,
Yağla balı bir arada
Görmemiş hiç gözüm benim.
Çadır kurmuş dert başımda
Yetim kaldım beş yaşımda,
Ekmeğim de az aşım da
Nasıl gülsün yüzüm benim.
Şu dünyaya veda etsem,
Kanatlanıp, gözden yitsem,
Yanık Ozan, göçüp gitsem
Kalır mola izim benim.
Mart 2020 Sakarya
Muhammet AVCI
5.0
100% (1)