Mor sarmaşık, söyle bana: Nedir senin kederin?
Istırabın dışa vurmuş; belli, yaran çok derin.
Sarıldığın güçlü dallar, sana sırdaş değil mi?
Sönmüş gibi umutların, küsmüş gibi kaderin…

Bugün bana, sonbaharın son sabahı; ey güneş!
Yükselerek karanlıktan ağır ağır ufku deş.
Ilık olsun huzmelerin, neş’e getir, haz getir…
Öylesine huzur ver ki hayatıma olsun eş…

Umudu ben dağıtmam ki umut senin içinde
Ben umuda güç katarım belki senin için de
Bir nebzecik destek verip yüreğini soğutsam
Hayallerin gerçek olur hepe döner hiçin de…

Dolan da gel uzak kalma dağı taşı aş ta gel
Gücü güce yetir de gel seher vakti koş da gel
Elemleri kederleri ırak eyle başımdan
İlkbaharı müjde için gelir gibi coş ta gel…

Ben nebata güç katarım can veririm bilene
Lâkin benden güç isteyen gücü Hakk ‘tan dilene
Asıl kudret Halikımda seni beni yaratan
Malik ül Mülk verir mutlak şirki kalpten silene...

Anladım ki asıl kudret hava gibi su gibi
Senin ile birdir mutlak varlık tortusu gibi
Sonsuzluğun sahibinden ezeli ve ebedi
Var olanı bildiriyor iman dürtüsü gibi.

İşte şimdi teslim ettin hakikati söyledin
İlhamını Hakk ’tan aldın tam isabet eyledin
Hangi yöne dönüp gitsen döneceğin yön belli
Bu idrakle hiç şüphesiz ömre karar peyledin.

-muhacir bozkurt- Mustafa KÜTÜKCÜ -
17.10.2015 – DENİZLİ.