0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
513
Okunma
Senin için atomu parçalayamam belki,
Hatta uzayda suyu da bulamam.
Şiirlerle avuturum gölgemi.
En çok Zarifoğluyla.
Geri dönemem belki,
Sözcüklerim hiç bitmez.
Treni bekleyen yolcunun rötar yapmasına eşlik eder ruhum,
Açılsa tüm yollar ve ben sana gelsem diyorum.
O zaman güler mi o naif yüzün?
Hüzün çökme vakti gelmeden gelsem
Biter mi ?
Mesela denizin dalgasıyla avutsak kendimizi,
Hayal deyip gidersin yine.
Biliyor musun ben bu karanlıkta neler öğrendiğim?
"Hayat insanı yormaz,
İnsanı insanlar yorar."
Hayat topraktan ibaret değil miydi dört kitapta?
Ne vakit düşünecek olsam kendimi rotası belli olmayan bir yolculukta buluyorum.
Adını bilmediğim bir yerde mülteci,
Sonunu bilmediğim bir filmde başrol.
Sence de bu filmin bitme vakti gelmedi mi?
5.0
100% (1)
