0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
610
Okunma
Üzerine hüzün çökmüş biçare kalbime and olsun ki ,
Ayrılığın sonunda sen varsan gidişine razıyım.
Vakit geçmeye görsün ki yeter ki olsun.
Ne vakit aklıma gelsen,beni kasıp savuran rüzgarlar oldun.
Sonbaharı sevdim en çok,
Kalın hırkalara bıraktım seni,
Yudumladığım kahveye.
Sen gel yeter ki,
Tökezmetmesin yaprakların dökülüşü seni,
Bu yeniden doğumun habercisi.
Hacmi iki kalp olan huzurdu umudum.
O geçtiğimiz dar sokaklı mahalle acıtıyor en çok,
Tüm bunlara rağmen,
Tökezlemeye inat düştüğüm yerden kalmalıyım,
Zaman hasretten habersiz su gibi geçiyor,
Oysa ne kadar çok inanmıştım
Senin olduğun evde demlenecekti sıcak çayımız.
Hatırlıyor musun o sokakta içtiğimiz çayı?
Hala soğumamış dedi sahafçı.
