Mutluluk pozlarım dünlerde kaldı..
Mevsimlerden, aşkı hüzün...
Sana bakıyorum uzak köşelerden
Gün geçtikçe tükendi umutlarım
Ayrılığı bohçaladın delik ceplerime
Uzattın ansızın..


Sevda mektuplarını saklayıverdin
Söylesene ey sevgili kimin toprağına düştün
Beni yamalı yoksul bir aşkı hüzünle bıraktın..
Eylülde, geleceğim dedin..
Sözleşmiştik hani seninle...
Burnumun dibine kadar geldin...
Mesafeler yaklaştıkça...
Benden uzaklaştın


Güya , ölümsüz aşkı yaşatacaktın
Mevsimlerden, sonbahar,
Aşkı hüzün mevsimi ...
Yapraklarım dökülüyor çaresizce
Sararmaya yüz tuttu...


Can suyum, hayat ağacımdın benim
Bir iksir süremedin dudaklarımın kenarına
Umursamaz tavırlarınla mavi mavi gülüyorsun..
Oysa yıllardır seni içimde büyüttüm ...
Bir bebek saflığında...


Kendimden önce bile seni sevdim çaresizce
Biliyorum, mektuplarım şiirlerim hiç ulaşmayacak eline
Yaşadığım sürece yollayacağım sana ...
Bir pulsuz mektup daha...
Vakitlerden aşkı hüzün...


Mutluluk pozlarım dünlerde kaldı
Hayatın acı sofrasında...
Özledim özledim diyemedim ki...
Susturuyorlar, çığlıklarımı
Acımasız insanlar...

Aslı Gül