Bülbülün çektiği cevr-i cefadan
Dallar figan eder güller ağlaşır
Bir haber almayan ahd-ı vefadan
Aşk yoluna düşen kullar ağlaşır

Aşk yoluna düşer her kulun yolu
Tutuşup kavrulur bedenin solu
Aşk hazzı tükenmez bir tatlı dolu
Tadını bilmeyen diller ağlaşır

Gam çeken kişinin yoktur gülesi
Gelir Eyüp gibi saçın yolası
Yandı gitti sanki vücut kalesi
Ateşim harlanır küller ağlaşır

Ne zaman yüreğim tutuşup pişse
Ne zaman yel gibi dağları aşsa
Ne zaman bu gönlüm sevdaya düşse
Gözümde biriken seller ağlaşır

Dolar gözlerime kan ile yaşlar
Bu derd-i belalar canımı haşlar
Eksilmez yolumdan dikenler taşlar
Daha varmadığım eller ağlaşır

Nasıl vasfeylesem bilmem sızımı
İki elim döver oldu dizimi
Bu gam ile ele aldım sazımı
Mızrabım yas tutar teller ağlaşır

Emrah çok söyledin yine derdini
Bin ahla bulmuştun sevda yurdunu
Yaş duvara verdin yine ardını
Çürüyüp kokuşmuş beller ağlaşır

26 Eylül 2015-Cumartesi