uzayan yolların ışık dansından ak sarhoşluğuma
çözülsün bağından saçları tan yosmasının
maviyi süren gözlerinden taş sürmelerime
bir damla suya hasret denizimde yağmurum ol!

bir düş görsün, vav çekişlerinde koynumun yakamozlar
bir düş canım
çıkarıp başını iz sürerken hüzzamlar şafaklarımdan yaralı
bir güvercin uğultusu saçılsın mızraplarından
havalansın üç günlük kundaklardan küller
sustuğu yerlerden kanat kanat dökülsün bakışlarına ceninler
isli bir sabah açarken yakasını koylarıma
terinden sancı sancı güneşin
terinden canım üşüyen yangınlarıma boşalsın ışığın
tutuşunca rastı kıvrak bellerin
karayeli çağır olmazsa çiylerini gökkuşağının

anaforlarımda yalpalayan kanyak şişeşine
körpe sağımlarımdan vur

atsın düğmeleri göğün
körfezin göbeğine kansın doyasıya
kırılsın aşktan kaçan topukları yeşil çalımların
oda düşsün kıyılarımızdan dudaklarına mavi yosunların
miski insin ak sırttan
safiri siyah yeleleri savrulsun deli deli
uçurumlar koparayım çığlıklarından
çırpınışlarının elasına ekileyim
üzümler gevşesin bağından
şaraba sulansın arzular
saçılsın serçeler kesilsin suyundan cıvıltılar
koştursun çırılçıplak döngüsünden titreyişler
giyinmesin ne çıkar fistanını
bulursa bu defa şavkını dudaklar
geceye daha neler neler olacak
aşk kemiğe akacak!

’’Eliz Edebiyat sayı 150’’