Yine feryâd-ü figan, yine kan ve gözyaşı
Onlarca cana kıyıp yürekleri yakan var.
Yine "dostluk-barış"a tercih edip savaşı
İnsanlığından cayıp, bombalar bırakan var.

Gına geldi, kesmiyor, lânet, tel’in lafları
Verilen mesaj belli! Oynamayın safları!
Kinden medet umanlar doldurmadan safları
Yan yana gelin...ayıp! Dökülen onca kan var!

Her ne kadar olsak da bu oyuna âşinâ
Diyemeyiz, "nâfile, gayretleri boşuna"
Bakılırsa milletin korkusu, telaşına
Yürekleri dağlayıp, inleten hafakan var.

Terör kandan beslenir; sanmayın verir ara
Milletçe bir olursak iyileşir her yara
Sözüm size vekiller! Duy sesimi Ankara!
İrâde neden kayıp? Fırtına var, orkan var!

Edilsek de her yandan vicdansızca ihata
Umutsuzluğa düşmek bedeli büyük hata
Tedbir almak gerekir; zirâ, sanki âdetâ
Kılıcı kından soyup, öfke ile kalkan var.

Ankara’ya güvenip hâkim olsak da dile
Millet cevap bekliyor, her mahfile, Kandil’e!
Deniz hayli dalgalı, girdaplar olsa bile
Gemiyi alttan oyup, umutları yıkan var.

Dâr olmazsa cezası terör denen bu suçun
Ardı-arkası gelmez Ankara’nın, Suruç’un.
Beklediği gün bugün, her aşırının, uç’un
Bu anı fırsat sayıp, yumruğunu sıkan var.
Yan yana gelin...ayıp! Dökülen onca kan var

Mecit AKTÜRK