1
Yorum
4
Beğeni
4,5
Puan
673
Okunma
Ev bana yabancı ben evde garip,
Günde bir kez geliyorum geceler.
Kafam allak bullak sorun dağ gibi,
Dirhem dirhem bölüyorum geceler.
Nedir bu sefalet nedir bu keder?
Satsam bu hayatı kaç para eder?
Benim seçimim mi yoksa mı kader,
Her gün hesap görüyorum geceler.
Derdimi yazacak bir kalem yoktur,
Hasreti kalbime saplanmış oktur.
Daha dökeceğim göz yaşım çoktur,
Sessiz sessiz ağlıyorum geceler.
Umutlar tükendi kalmadı çarem,
Gözlerim boşluğa dalıyor her an.
Sabahlara kadar sönmüyor çıram,
Dumanıyla ısınırım geceler...
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz