Bir resim nakş ediliyor,dünya çehresinde,
Nakkaşı zalim,mürekkebi kan,ağlayan insan...
Uyan alemi islam diril hürriyet çeşnisinde,
Ömür talan,uyku ziyan,her kıtada ölen insan...

Çırpınıyor küçük çocuklar,zulmün kucasğında,
İster bağdat,halep,şam,ister hoten vahasında,
Vuruluyor küçük bedenler hayatın baharında,
İster göçmen de,ister sürgün,yok olan insan...

Filistinde geziyor düşlerim,yine gece kanıyor,
Masum gözlerle bana baktıkca yaşlarım akıyor,
Anlıyorum ki,yer yüzünde yine şeytan geziyor,
Kovanda,peşinde koşanda,nefsine uyan insan...

Zamanmı melun ki,susmaz silahlar kinle dolar,
Gecenin lekesi yine damla damla üstüme yağar,
Bir sevdayı anlatır kundaklar,analar ağlar,
Gül kokan yanaklardan kanları sızan insan...

Çocuklar ölünce,cennette güverçinler ağlar,
Beşer hastalanır,nöbetleşe sürer sancılar,
Karanlığa gömülür,acıya gebe kalır yarınlar,
Kendine pranga takarsın,çocuk öldüren insan...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 10.10.2015