0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
750
Okunma
Elveda derken birbirimize
ben erkektim,
sen ağlıyordun.
Yıllar sonra ağlayacakmışım ben, şimdi anlıyorun.
Ertelenmiş gözyaşları,
dinmek bilmezmiş meğer;
sebepsizce kaldırımlara ağlıyorum.
Yollarda ağlayan birini görürsen Sibel,
dikkatle bak yüzüne.
Tanıyacaksın, tut elinden git onun evine.
Odasının duvarı, ispanyol paça:
" Bir araba, bir ev, bir de Sibel... Vay bee! "
İnanamayacaksın.
Marşal yardımı
kokarken sınıfımız,
" Ali Sibel’i seviyor. "
derlerdi ya;
doğruydu.
Ölene kadar seviyor.
