0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1233
Okunma
Yedirir içirir, yur yıkar,
giydirip kuşatırdı ablam.
Annem yokmuş veyahut da
İlgisizmiş, ne gam.
Öyle dediğime bakmayın,
daha ondördündeydi ablam.
O muydu, bütün bunları yapan?
Şimdi deseniz,
vallahi de billahi de
inanmam.
Hele, önlüğümün
yakalığını ütülemesi yok mu,
işte onu ölsem bile
unutmam.
" Bu da eksik olsun "
demedi;
besleyip büyütmekle yetinmedi,
demek ki adamakıllı
yetiştirdi beni ablam.
Gözü kaşı yerinde.
Çok " çocuk " vardı peşinde;
ama o hep kardeşinin
derdinde.
Bir an bile pejmurde
bırakmadı beni ablam.
Şimdi, ona borcumu ödüyorum.
Mezarına güller
döşüyorum.
Yakalığımı ütüleyen ablamı,
çok ama çok
özlüyorum.
5.0
100% (2)
