Zamanında sessizliğim yeniden
Her sesin yittiği anda…
İşte yalnızım!

En kahramanı olabilirim öykülerin bir aşkın katili
Sorgulayan ve sorgulanan olabilirim
En azından kalabilirim kendime ekli bir yerde
Herhangi bir şehirde
Bir uçurumdan aşağı bakarak görebilirim artık kendimi
Kanat gibi gerip kollarımı
Dirhem dirhem yiyebilirim rüzgarı
Bıraksam kendimi boşluğa
Özgürlenecek bedenim!
Ağlayabilir,
Göl gözyaşımda yüzebilirim artık
Kağıttan gemiler yapıp
Okyanus aşabilirim kendimce
Bir çocuk olabilirim artık
Bir masal diyarı kurabilirim kendime
Kandıran masalları okur
Bir asilin aşkını yazarım
Bir cüce kadar unutur
Bir dev kadar sevebilirim
Uyutarak büyütürüm kendimi…

Ve….
Gidebilemem bu şehrin satırlarından
Düşlerden kurma dehlizlerimde
Yıkılır molozlamasına yalnızlığım göğsümün orta yerine
Gerçeklerin kıyısından dökemem kendimi denize

Ben;
Tüketmekten başka çare ve devası olmayan, nikotin
Bir paket sigaradan başka bişey olamam!!

Burak YUVARLAK