’’ Ve yıllar sonra karşılaştım çocukluk arkadaşımla’’

Ve yıllar sonra
Karşılaştım evet yeniden
Umutsuzluğumun en koyu noktasında
Senin bana o bakışın
Beni üzen zamanla dalan gözlerin
Özlüyorum ne kadar zor bile
Bana ücreti ödenmiş bir hayat bırakmışsın
Bense çoktan yıkılmışım, ne fayda
Bir anda yok oluşun

Anlatabilsem seni
Satırlar kirlenir sevdiğim
Tutsak duygular kemirir yüreğimi
Oysa seni anlıyorum
Eskimiş yıllarım
Değer miydi buna
Sam rüzgarı gibi esmen
Ellerim ebruli saçlarına dokunuşu
Her nefes alışında
Kirpiklerinden yüreğime dalışın
Sadece sana olan sevda
Nereye kadardı

Ve yıllar sonra
Belki bir gün
Karşılaşırsak seninle
İşte o gün anlarsın beni
Elbisem bol gelir kaç beden
Hani kollarında uyurken
Yüzüme dokunuşun elin tersiyle
Sevgimin kapısında bırakışın beni
Haberim olmamış
Yalnız başıma
Anılar da kaldı oracıkta

Düşündükçe
Buz gibi eprimiş yüzüm
Durur saniyeler
Zamansız bir ölüm gelirce
Saatler geçmek bilmez belki
Akrebin ateş dansı
Ve maziden hoş bir seda yükselir
Birlikte yaşadıklarım
Tarifi mümkün olmayan sevdamız
Şarkılara güfte olan
Eksik bir busede beklenen yaşam
Ve yıllar sonra karşılaştım, çocukluk arkadaşımla...

Behçet Bük 2016/1049/7.10.2015