Kan uykusundaydı gece
Ensemde hissettim ölümü anne
Yırtıldı sırtımda parka
Düşüncelerim üşüyor
Su alıyor postallarım
İnançlarım savruluyor caddelere
İşkencede can çekişiyor
Aydınlık yarınlarda ki yavuklum
Umutlarım tökezledi kaldırımlarda
Sönmüş izmaritin kokusu sarıyor ranzamı
Sarhoş ediyor beni bu belirsizlik
Puştlar kolkola gezmekte
Hainler pusu kurmakta
Karanlığa ışık tutanlar işkencede
Yarına kurulan umutlar kafeste
Günler katıksız sevdam gibi
Yavan kaldı uğrunda güttüğüm davam
anne
Sabahlar geceye,güneş karanlığa küsmüş
Sokaklarda hüviyetim,köşe bucak aranıyor
Siren seslerinde inancım sorgulanıyor
Zamanın ötesine,köprü kurmak gibi
Benim bu asri sevdam
İnan ki yarınlar bizim
İzbe yerlerde kaldı faili meçhul gençliğim
Takvimler desen
Unutmaya yüz tutmuş günü,ay’ı yılı
Zaman geçmek bilmiyor anne
Kan uykusundaydı gece
Ölümden korkmuyorum anne

28/01/1991 Ayvalık (Öğretmen Evi)
HÜSEYİN SABAN