Sürgün oldum kendimden,öyle garip yabani
Bir hal aldım tuafca,ben beni bilmiyorum
Akıl ayrı seyirde,gönül başka alemde
Kendimden iki oldum,nedendir bilmiyorum

Akıl ihtilal dedi,darbe vurdum kendime
Hisim sömürge yaydı,gönül direndi zülme
Beden işkence yesin,süküt benim neyime
Can’ıma düşman oldum,nedendir bilmiyorum

Kesik patik benzeri,söktüm aşkın ferini
Ne yara mekan oldum,nede bildim yerimi,
Sevda uğruna bazen,aldım kendi serimi,
Gönlüme düşman oldun,nedendir bilmiyorum

Bahta kurdum bir pazar,sattımda azar azar
Kalemim felek gibi,bana felaket yazar
Hayalim cani oldu,ruhuma kuyu kazar
Kendime düşman oldum,nedendir bilmiyorum

Uykumdaki rüyalar,hem güzel hem kâbüs
Gündüzüm şen olsa,gecem geçiyor mahpus
Güle dokunsa elim,o an oluyor kaktüs
Zihnime düşman oldum nedendir bilmiyorum

Yorgan cüsemi sardı,yastık kabül etmedi,
Terimden giydim hırka,tenim onu sinmedi,
Tüylerim diken oldu,Can’ıma battı yetmedi,
Huzura düşman oldu nedendir bilmiyorum

Çayır çimen dururken,kalın betonlar biçtim,
Gurbeti sıla bildim,öz vatanımdan geçtim
Düştüm yaban ellere,başka sulardan içtim
Yurduma düşman oldum,nedendir bilmiyorum

Dostumu düşman sandım,yıllan dillere kandım
Düştüm yalan suyuna,gerçeği gördüm yandım
Geri dönmek zordu,sonrası bocaladım
Gerçeğe düşman oldum,nedendir bilmiyorum

M,Kılıçel