rengarenk olsun istiyorum bu sayfa
kurdeleler sarksın yüzüme başımı kaldırdığımda
bir masal kızı olayım daha on sekizinde
hiç acı, hiç sevda çekmemiş gibi
savaşsız bir gülümseme yüzümde
adım havva imiş daha
yasak meyveye uzanmamışım
yanımda adem


belkide doğurmamışım habil ile kâbil’i
süt liman ortalık, pür neşe
çift çift doğuruyorum çocukları
ilkim ya çocuk fabrikasıyım adeta
bulmuşum mağaramı
yakmışım ocağımı
dumanı tütüyor hayat bacamın
yanımda adem


çoğalıyorum
çoğaltıyorum
kraliçe benim, emreden ben
benim elimde büyüyor bebeler
denizde yitip gitmeler
kıyıya vuran çocuk cesetler yok
yok ölüm makinaları, silâhlar, insan tıkılmış tekneler
baktığım yerde güzel, insanca yaşamak
dünya benim yürüdüğümde
ayaklarımın altında açıyor gülümsemeler
yanımda adem


ağlamıyor hiç kimse, ölmüyor
kara derili de benim çocuğum, kızıl da ak da
karayı kara kuzum
beyazı ak kuzum diye seviyorum
elekçisi çingenesi, herkes dizimin dibinde
aç yok, açık yok
yetiyor bir parça deri, yaprak
kimse görmüyor kimsenin ayıbını
kimde kusur var diye araştırmıyor
yaradan güzel deniyor her güzelde
daha, çirkini tanımıyor gözler
dünya güzel, güzele dönüyor dünya
yanımda adem..




28. 09. 2015 / Nazik Gülünay