8
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
1300
Okunma

Yüreğinde cenneti barındıranlar
Kabul görmez yeryüzü cehenneminde
Ne zaman ki
Kendi şeytanını yarattı insanoğlu
İçinin çürümüş manevi hezeyanlarını
Kurban etti savaşa
İşte o zaman korktum karanlıktan
O zaman ürperdim en ufak çıtırtı dan
Mermi çekirdeği kadar ucuz yaşamların
Namlu ucunda ölüm kokan yoksulluğunu gördüm
Kaç kez iştah kaçıran
Bedenlenmiş yaratıkların önünde
Yargılanan iyilikleri
Yüceltilen kötülükleri
Ve
Umarsızlığın diz çöktüğüne şahit oldu gözlerim
Bu yüzden uzun zamandır
Bir varmış, bir yok olmuş masalların
Gökten düşen "Hiç" elmasıyım
Murada ermiş, kerevete çıkmışta değilim
Avuntudan ibaret,
Süregelen bir döngünün içinde
Kalabalık içinde yalnız
Yalnızken kalabalık mutlu tekilliğim
Dilek USTA