içim de ipince zedelenmiş bir çizgi var
ha koptu ha kopacak yar pare pare sökülüyor gönlüm
seni sevmek bil ki canıma can be gülüm
cennetimsi bir saadet içinde kalbim sen doluş da atmakta
bu gün sana karşı duygularımın esiri oldum yine
karabasan gibi hüzünler çöküyor özlemlerime
hiç sensizliğe de dayanamamakta
seni anıp anıp da hasretle içimi çekişte
ziyafet sunar dururum gözyaşımla ciğerlerime

bu gün yine hep ismini andım varlığına özlemimden
bu gündü seni tespih gibi çekişim yine şükürlerim ilen
duygularımın sabırsızlığın da kara kara düşünerekten
çok çokta önce ki gün
d
ü
n
bu an ve bu gün
yarın ve her zaman da dopdolu durursun sen ruhumda
yalnızca sen varsın düşlerim de bile bir tanem
her an her daim bir tek de hep sensin içimin içinin içinde
yerde sen
gökte sen
her bir şeyde
her zaman da sen parlayıp da durursun
gök yüzünde ki bir yıldız gibi her an gözlerim de

senli anlarım bana hiç mi hiç de fırsat tanımıyor can özüm
sigaramın dumanına bile seni katık yaptım işte
bak orda bile sen bir solukluksun
sevgi üstüne de binlerce sevgiyi koyar aktan
örtüp örtüp de durdum sensizlikte yangın olmuş içime
öylesine eşsiz bir şeysin ki sen biricik can parem
ne mümkün ki senden kopmak
ne bir kelam ne bir hissiyat ilen
hiç mümkün değil ki seni tam olaraktan ifademe oturtmak
asla doyamadığım o gül goncası yüzünden
tüm benliğimi sarıp da sarmaladın
sana olan tutkumla tüm hücrelerimi de sen kapladın

ruhum bile zincirini kırdı hep çılgın bir Şule gibi
sen neredesin yar diye
gel de hemen sarıver kollarını boynuma ki
sana ait coşkumu anlata bilmenin coşkun bir heyecanı içindeyim
oysa seni anlatmak uzayı çözmek gibi bir şey inan ki
seni yaşamak bile bana yetmez ki be canımın içi
öldüresiye bir tutku bu hiç doyulamayacak
ve beni hiçbir zaman da hiç mi hiç doyuramayacak

ha her an da sendeyim tüm varlığımla
ha her an sensiz olaraktan bendeyim kör yalnızlığımla
şapşal bir halde dönüp de duruyor tüm belleğim
her bir şey sen ki varsan varlık içinde
her bir şey sen ki yoksan yoksullukta boyun bükmek de

ilkim de sen sonum da yalnızca tek sen olacaksan
bir el uzanmalı göklerden ki seni özenle bana sunan
öyle vermeli ki doyumluluğu tadıp da hissettirmeli durmadan
belki o zaman sende durur kalbimin son atışışı yüce bir aşkla
delice çırpınışın da yalnızca sana koşan
belki de işte zaman tam da o zaman
kim bilebilir ki
bir vesile olarak o yer gökte ve tüm kainatın yüzünde ki
Hakkın ve hakikatin göreliği içinde ki
tek gerçeğin o ulvi çizgisine sen benim için
bir basamak ve merdiven olup da şevkle dayanırsın

yol aç ki benim rahatça kavuşa bilmem lazım
kutsal bir aşkla özlediğim o “SONSUZ AŞKIMA” ne dersin…



(27.09.2015) AZAP…