"" Nasılsın
Dedi
Aşk
Fena halde sensizim
Dedim
Çok sessiz kaldı
Yokluğunda ellerim ""



Ve
Sonra
Abadân dudaklarının üstüne devrilir
İnce bir müstehzilikle
Ilgın bir kaç mısra
İki kaşının orta yerine
Tükürüğüne bandığın parmaklarınla çizdiğin vatanının
Pâyıtahtına düşer
Fünyesi çekilmiş apaş
Yobaz doğması bir kaç düş eskizi
Vur alnından yazgını
Ki
Devrilsin
Yüzüme esneyen ayrılıkların
Mermer taşlarının üzerine
Tarih’e başlangıç ve bitiş yapan her çizgin
Kırık tırnak uçlarımla
Savruk eteğinden tuttuğum uçurumlar geziniyor
Yüzünün vâhâlarında

Bırakma beni



Her gece karnı deşilen ilhamlardan
Mayınlı döşeklere doğar
Ve
Farfara iniltilerle salllar beşiğini
Dirimini yitirmiş ömrünün masallarını
Ölümcül bir evecenlik ve ivedilikle
Terkin edilmiş
Üstü çizilmiş bâkir şiirler
Kuzgunî onca karalama arasında
Tek cümle var anladığım
"Seviyorum Seni"



Dişleri arasında ögüttüğü suskuları yutarken
Harf kıymıklarıyla dili kesilen
Lebden düşme
Pây’e değme
Partal atıl bahanesiyle ıskartaya çıkarılmış
Kelime toplayıcısıyım ben
Kelâm mânâ avcısı
Elim yüzüm tozlu kitap kiri
Eğri büğrü harf istimi
Kafiye islimi
Şiir isi

Bakma öyle



Senin adını verdiğim tüm şiiirlerimi
Kelime kelime tutuştutup
Atarak derûnuma
Yaktın ya içimi
Yakıtı ben olan
Sana Dâirliklerim’den
Bir İblis var edip
Hiçe saydın ya
Mâbedimde
Besmele’yle başladığım ibadetlerimi

Ey Aşk
Sana itaat etmiyorum artık