Sen gülünce;
Papatyalar açar susuz kalmış topraklarda.
Kuşlar cıvıldar kimsesiz, ıssız kentlerde.
Sen gülünce;
Yüreğim coşar, bedenim titrer.
Toprak kokusu sarar etrafı
İlkbahar misali.
Sen gülünce;
Kelimeler manasız kalır
Kalem kağıt yetersiz.
Sayfalarca seni yazarım
Ciğerlerim nefessiz.
-pérdida