Bana nasıl gelmiştin şimdi nasıl gidiyorsun?
Gelişinde zemheri ayazı vardı donuyordum
Yüreğimi yakmıştın
Gidişinde ağustos sıcağında buz tuttu yüreğim
Yalnız gelmiştin çift gidiyorsun…

Gelişinle küçücük yüreğimde
Kocaman sevgi dolu dünyamı önderliğinde kurmuştum
Güne seninle başlıyor seninle bitiriyordum
Sen gelmeden çok az önce gözyaşlarımı silerken
Var oluşunla her şeyi unuttum gözyaşlarım dinmişti
Nefret ettiğim her zaman kaçtığım zamanı
Senin için harcar olmuştum…

Gün gelip gideceğini aklımın ucundan bile geçirmedim
Nereden bilebilirdim
Bir gün kaçınılmaz sonun gelip
Ayrılık vaktinin yaklaştığını
Aslında gideceğinin belirtileri çoktan kendini göstermeye başlamıştı
Ben bunlara da aldırış etmedim
Bana koyan yalnız gelmiştin, çift gidiyorsun…

Aklımı yitirmiş gibiyim
Aslında düşünmeliydim
Ama hiç düşünememişim!
Nasıl düşünebilirdim?
Gelişinle tüm dünyamı değiştirdin
Başka âlemlerdeydim
Nereden bilecektim sahte bir yaşam sunduğunu
Giderken de her şeyimi aldın
En önemlisi gülüşümü çaldın
Yalnız gelmiştin çift giderek canımı çok yaktın


Şimdi kabıma sığmıyor
Sadece düşünüyorum
Düşündükçe küllerinden doğuyor aklım yeniden
Yüreğim boy abdestini alıyor
Anladım ki cenabet yürekle yaşamışım
Birlikte yaşadığımız o güzel günleri
İman dolu yüreğimle el ele vererek
Özlemeyeceğime dair söz verdim kendime
Ama unutma
Yalnız gelip çift gidişini asla affetmeyeceğim…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
09.09.2014