Tam şuram ağrıyor, sol yanım
Nefes alamıyorum
Boğuluyorum
İçini dolduramadığım kocaman evim
Şimdi dar geliyor, kabıma sığamıyorum
Sol yanım ağrıyor
Ankara sokaklarına attım kendimi
Sokaklara da sığamadım
Dar geldi
El kadar yüreğimin
Kocaman vücuduma dar geldiği gibi…

Ruhum da daralıyor sensiz
İçim kararıyor
Ne pırıl pırıl gökyüzünün
Ne de denizin mavisi açar içimi…
Öyle ağırım ki kendime, kendimi taşıyamam
Bir yandan da kaybolurum bedenimde
Her kafadan bir ses çıkar,
Her kes bir şeyler anlatır kendince
Kulaklarımı tıkadım her sese
Duymuyorum!
Ağlamaktan gözlerime perde inmiş
Etrafımı göremiyorum
Senden başka seni düşlüyorum
Çünkü kollarında ölmek isteyecek kadar çok seviyorum
Nereye dönsem
Nereye baksam hep seni görüyorum
Sensiz ve sessiz Ankara sokaklarında…

Bazen yalnız kalmak
Kaybolmak istiyorum kalabalıkların arasında
Ama yetmiyor
Geçmiş gözümün önünde film şeridi gibi
Düşünüyorum an be an
Elimde makas kesiyorum acıya dair ne varsa!
Ayak izlerini arıyorum gittiğim yerlerde
Kokunu içime çekiyorum her nefeste
Sensiz ve sessiz Ankara sokaklarında…

Anılar tazelenip
Karabasan gibi hüzün bassa da yüreğimi
İyi gelmeyeceğini
Canımı yakacağını bile bile
Defalarca yapıyorum bunları
Sensiz ve sessiz Ankara sokaklarında…

Gözlerimin içine bakıp
“Eteğindeki taşları dök, sök at içindeki acıları”
Deseler de, duymamak için kaçarım herkesten
Direnirim hayata seninle yaşamak için
Nereye baksam hayalin
Kimi görsem sana benzetirim
Sensiz ve sessiz Ankara sokaklarında…

Gel gör ki kimseyi yerine koyamam
Sen bam başkasın benim gözümde
İşte…
Sol yanımdaki geçmez ağrılar da senin için
İnan sadece senin için


Mustafa KARAAHMETOĞLU
Ankara, 25.09.2015