ANNE
ANNE SANA HERKES HALA DİYORDU

Annem bir yıl önce göçüp gitmişti
Acılarım hazin oldu Annecim
Ağzından bir damla zemzem içmişti
Gözlerime yaşlar doldu Annecim.

Hıçkırıklar döndü çağlayan suya
Boğazımda nefes kuru kuruya
Elli üç yıl önce gördüğüm rüya
Neden böyle çabuk soldu Annecim.

Elinden elimi alamamıştım
Yaş dolu gözümü silememiştim
Ölüm vuslat diye bilememiştim
Ecelin ansızın geldi Annecim.

Yoktu yaşlılığın hiç bir çaresi
Öpüp koklamanın tamda sırası
Baktım çok sızlıyor gönül yarası
Izdırap canımı deldi Annecim.

Rabbim günah yazmaz büyük yaşına
Doksan kere geldim kabrin başına
Hala diye yazcam mezar taşına
Kara toprak seni aldı Annecim.

Öğüt ile söylediğin sözlerin
Yüksel de dir eskimeyen izlerin
Üsgel diye bana gülen gözlerin
Artık benden ayrı kaldı Annecim
Yüksel senden sonra öldü Annecim.

Mekanın Cennet Olsun Anneciğim.

Yüksel Akdemir...