1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1596
Okunma
GÜNEŞ DAĞI AŞIYOR
Baharın çiçekleri gonca gonca açarken
Kar çökmüş üzerine içim ondan üşüyor
Huzur beni terkedip hayallere uçarken
İçerim kan ağlıyor hüzün tene düşüyor.
Gönlümün hicranları üst üstüne yığılmış
Hazan rüzgârı vurmuş yeşil dalım eğilmiş
Menzile varamadım belki nasip değilmiş
Geçmiş vuslat zamanı güneş dağı aşıyor.
Namerde köprü kurdum insan olduğum için
Dostluk bağına girdim gülü bulduğum için
Garibana dost oldum lokma böldüğüm için
Kalpten bakan görüyor kör cahiller şaşıyor .
Sağ elim durmaksızın sol sineme vuruyor
Umutlarım yorulmuş günden güne eriyor
Vicdanım ile nefsim hergün cenge giriyor
Bu dünya bir imtihan Yüksel nere koşuyor.
Yüksel AKDEMİR..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz