İlk gördüğüm o yere hasretinle gitsemde,
Yine bir hazân gelmiş yapraklar dökülüyor.
Dikiş tutmaz gönlüme ne yapsam ne etsemde,
Eski bir libâs gibi yaması sökülüyor.

Bir gün gelirsin diye yollarını beklerken,
Umurunda değilmiş ne gözyaşım ne acım.
Günden güne kahrolup derdime dert eklerken,
Lôkman’da bulunmaz ki benim gönül ilacım.

Sonbahar değilmiydi seni benden ayıran,
Vuslât denen bu kervan uğrayıp da almadı.
Kimsesizler kimsesi olsun beni kayıran,
Yıllardır sürgündeyim senden ümit kalmadı.

Nedâmet ırmağında yundum,arındım derken,
Söz dinlemez ki gönlüm başına buyruk olmuş.
Tan yeri ışıyanda kalkıp gitsem de erken,
Hasbahçe’nin içinde tomurcuk güller solmuş.

Hıçkırıklar düğümlü boğazımda bin hece,
Solmayan ne kaldı ki hâki renginde hüzün.
Sözler sükût ederken bitmeyecek bu gece,
Ay düşmüş sularımda görünmüyor ki yüzün





.............................Karedelen26