2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1020
Okunma
Kalbin ve aşkın iki çiçeği vardır
biri mutluluk
birisi de hüzün.
Ey hayat;
görüyorsun işte cancaazım,
soruyor iki gözüm:
《Neden bu kadar derin oydun,
gözyaşı kanallarımı?》
Dinmiyor gözüm
aktıkça akıyor zaman/a
ama,
bir türlü sönmüyor yürek közüm.
"Payına düşen tek çiçek zakkum,
al kokla zıkkım" mı dersin?
İyi de;
bahçendeki rengârenk yediveren güllere,
karanfillere kıran mı girdi,
a iki gözüm?
20:09:2015
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz