Korkmak sevgilim;
Sevdiklerinin, senin, güzel olan her şeyin
Yokluğundan korkmak en kötü duygu…
Hasretin kaygısı yorar nabızlarımı.

Şimdi beraberiz ya önemli olan bu,
En güzel ezgileri dinlerken sarılıyoruz ya,
Ölmeyi unutturuyorsun ya gözlerinle bana,
Ulan hayatta sen varsın nasıl kötü bir hayat olabilir
Dedirtiyorsun ya, önemler değerini yitiriyor.

İliklerime kadar özlüyorum seni,
Sana benzeyen her şeye dalıyorum ya
Mesela; güneşe, denize, toprağa…
Özlem korkuya nasıl da dönüşüyor diye soruyorum kendime.

İrkilmek yatağımda rüzgârın küfürüyle,
Yalnızlığın saplanırken ansızın hatırıma,
Bilinmez dakikalarda musluk olurken gözüm,
Düşüncelerinin korkusu işte kötü olan…
Ama sen dikkate alma bunları,
Hiç kötü bir şekilde korkmamış şımarık kalayım,
Beynim nefes nefese kalmasın yokluğunun kâbusunda…

Cenk Inan