7
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1067
Okunma

Mevsimlerin değiştiğini hiç kimse bilmeyecek
Ve karıncaların üşüdüğünü
Bir zamanlar açardı güllerimiz
Çarpardı yüreğimiz zümrüt tepelerde
Ah yarının
Gelmeyeceğinden korkarak yaşardık
Severdik oysa, öylesine ölürcesine
Sevinirdik küçük parıltılarda
Şimdi büyüdü mutluluklar
Biz yetişemez olduk çocuklarımıza
Oyunlar azaldı çoğaldı oyuncaklar
Azaldı MUTLULUKLAR
Taşla, çamurla, çemberle oynarken
Nasılda çoğalırdı umutlar
Gel sevinelim desem kaç kişi öpecek yüreğimden
Gel oynayalım desem…
Gel gezelim desem
Gel desem…
Yorgunluk, bıkkınlık, sevgisizlik
Pusu kurar aramıza, darılırsın
Oysa sende severdin yeşili
Bulutlara sarılmayı
Ah mutluluk uçma
Yakalayacağım sonunda
Kim bulabilir ki şimdi
Sakladığım düşlerimi?
5.0
100% (15)