6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1337
Okunma

Sen vakitsiz kaçan kış güneşi
Bir orman perisisinki okadar masum
Güneş ışığı bile dokunmamış tenine
Ürkerek bakarım gözlerine
senin maviliğinde bir kibrit çöpüyüm
Gözlerin okadar doğalki
Sanki atlantikten bir avuç su
Okyanuslar gibi derin bakıyor
İçten içe eritiyor özleyen yüreyimi
sana dağil ne varsa hatıraların yayında bir ok
Siyah beyaz geçiyor hatıraların
Yokluğunda renkli düşlerim yoktu benim
senin soğuk sularında senden sovuk
Beyaz buz dağı beden
Ama her güneşin doğuşuyla sana birazdaha karışırım
Yoruldum vahşi dovaya zemin olmaktan
Bırakayım bu vahşi hayvanlar başka yerde avlansın
Ben sana karışayım okyanusum
Ve bir şiir yazayım bitişine nokta koymadığım
Hep yaşayan bir sevdadır bu bitmeyecek şiirim benim
Ekizo...