0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1200
Okunma

şimdi bir mermi hızla çıkıyor yatağından
ama sen kadar uzak uzak dağların ardından
her rüzgara çarptığında duyarım sesini
senin hala kulaklarımda çınlaman gibi
kendimi bir yaprak gibi hissediyorum gülüm
oysa bilirsin ben zayıflığı sevmem
şimdi ise bir yaprak kadar narin ve kırılganım
sanki daha dokunmadan delineceğim
hasretin esecek kavuracak sanki bir güz esintisi gibi
işte şimdi biraz olsun anlatıyorum sana
sensizlik nasıl bir şeydir
sensizlik ölümü görüp sesini duyup ölememek
sensizlik ölümün acısını bile tahmin edip
her gün her saat delik deşik olmak
sensizlik hiç gelmeyecek hiç deymeyecek mermiyi bekleyip
hergün ölmek sensiz..
ekizo...