0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1224
Okunma
Yeniden raks ediyorken kalemimle parmaklarım
Bir mahkum gözyaşı döküyor,ardında parmaklıkların
O mahkum benim ruh ikizimdir,benim anlayanım
Yer değişsek? Biraz o yazsın biraz ben ağlayayım..
İçeride hayat çok zor,türlü türlü pişmanlıklar
Her duygu farklı; derinden ah çekenler,suskunluklar
Dışarıda değilmiş,buradaymış gerçek hayatlar
Şimdi anladım dostum seni,nedendir o ağlamalar..