içim de dışım da kaynıyor
zira hep cicili bicili ve görkemli bir vitrin gibiyiz
Kendimizi beğenmişiz hemen hemen de hepimiz
hoppala ve maşallah bir gönül duygusunun içinde
sözde çekicilik sunup da dururuz ortalıkta
duygusuz kalan görgüsüzce gösterişlerde

oysa güven ve sevgi duyulan bir görüntü her an varken
vefa ve dostluk denen özverilerin içinde
koşmadıktan sonra o hoşlandığın gönle
illa ki de verilen özden kopan emekle
n
e
işine yarar ki
kendi ayağıyla kapına dek gelenin yok ki artısı
ancak ki bir kabak tadı verir oda nafile
hoş mu oluyor sandın hep nefsin bilinçsiz şımar’tısı
kof olduğunu sezdiği o anda hemen bırakacağını bile bile

bilip bilmeden düşeriz de biz bir bilemediğimiz tezgaha
sağda solda ne varsa kısmette dokunur da dururuz basitçe
oysa ki hiç unutmamalı ki
hiçbir can seninkinden asla daha kıymetsiz değildir
iyisi kötüsü ve acısı tatlısı ile
herkes tarafından ilkin hep can denir

malın mülkün ve soyun sopun da ne denli
çok ve yüksek de olursa olsun
düşüşün ona göre o denli de çok sert olacağı muhakkak
sakın ha asla unutma gurur ve kibre kapılıp da
oysa ne kadar hak ipine canla başla sarılırsak
mutlu olur ve oldur urduk doyumsuzca tutkulu
bizler hep kar gibi olacaktık aslın da
hiç değmeyecektik başka başka gönüllere
değdik de peki sonuç da ne oldu
bak ta gör
i
ş
t
e
hemen tüm yaşantımızın o görkemli sihri
birden bire de çığ düşmüş gibi de bozuldu

kör nefsinle senin gözün hiç mi hiç doymayacak
neden ki tüm gönüller hepten Kaf dağındayız
oysa bilmeliydik ki bizler ancak
gözlerin gördüğü ve akılların bizi tahlil edebildiği kadar varız
bu bizce gizde mahrem kalmış olan yaşantımız
elbette ki bir gün yaşama son noktayı koyacaktır
bizler neden bilemedik ki
bu fani hayatın tüm ömrü oysa ki
ancak ki bir bardak su içiminden çok daha kısadır…




(16.09.2015) AZAP…