Kuşlar unuttu göçten dönmeyi
Çimenler korkuyor baharda baş göstermeye
Ezilenlerin kocamanlığının küçülüşünü gördükçe
Ama sen
Tut eteklerinden silkele tüm grileri dök
Çekirge istilasından kurtulsun artık gök

Baktım da inanamadım
Bulutları oltasına takmış balıkçı
Bir kendine yağmurun hayrı
Dedim azıcık su
Dedim azıcık serin zaman
Duymadı
Kulaklarında mutlu bir nağme
Hain balıkçı aldırmadı
Tut ellerinden çekiştir de salmasın yerine kök
Hadi kız ona umutlarımı çaldığı ağlarını sök

Tuzlar dağladıkça özgürlüğümü
Meyveli şeker tadında dolaşır usum
Özledim işte anlasana
Hadi sen de serilip düşlere
Yanıbaşıma atlasana
Ve sen
Tut yakasından hayallerinin göbeğine çök
Zaman uçuyor bırak ayaklarımıza gelsin gök

Dedim
Bir umman bulmalıyım
Kıyısı sen
Tadı sen
Çırpınışları bile gözlerin gibi
İçine alsın gömsün beni
Arınayım tuzlarımdan ve serinlesin gözlerim
İnsafın fahiş fiyatlara satışa çıkığı ellerden
Belki şansıma düşer özgür bir beden
Ama sen benim için
Tut kıyısından denizlerin avuçlarımda iyot ol
Saçlarım ıslansın ruhum yıkansın gel gecelerime dol

Şimdi rüyaya yat dinle beni
Bedenimden sıyrılan özgürlüğe inat
Hür bıraktım ruhumu
Görmezsin belki senin yanında bile dolaşır pürtelaş
Ve bir kelebek görünce ömrünü hesaba katmadan
Kanatlarındaki ihtişama kamaşırsın
İlgisizliğe ölüm olur şaşırırsın
Bilmezsin ki ruhumdan çıkmıştır o renkler o özgürlük
Ve sana uçmuştur
Sadece toz olmasın diye
Narince dokun kirletme
Tozları karışmasın terlerine
Ve özenip sen de
Tut ihtişamların yelesinden yüreğine saraylar kur
Üşenme sen de ruhuna bir kelebek uçur...

ASLI DEMİREL...