Yunus Kardeşime Allah’tan rahmet, Ailesine sabr-ı cemil dileyerek…

Seksenli yılların az öncesinde
Konya’ya bir garip gelişin vardı
Dinler Apartmanı sana çok dardı
Bir ferahlık vardı ipek sesinde

Başkentten başkente yürürken sakin
Senin aradığın bir Nevbahar’dı
Gittiğin yerlere güller yağardı
Kim derdi ayrılık bu kadar yakın(!)

Zaten ayrı idik uzun yıllardır
Kalpler bir olsa da kalıplar ayrı
Şimdi görüşmemiz sonsuza gayri
İyi ki iman var kavuşmak vardır

Halil Ağabey’in peşinden koştun
Bilirim sen Onu çokça severdin
Tüm sevdiklerine umarım erdin
Derviş gönüllüydün, nüktedan hoştun

Özsoy Ağabeyle otur sohbete
Canelli Ağabey ile buluşun
Açın bir Ders Evi bolca konuşun
Hepiniz erdiniz şimdi rahmete

Artık oralarda yasak da yoktur
Üstadım zindanda olmasa gerek
Bugün mahzun biraz Çam Dağı, Erek
Birlikte yapınız serbestçe bir tur

İnsanız, yolcuyuz Ebed Yurdu’na
Hak’tan emir çıkar bizde geliriz
Gün olur ölmemek için ölürüz
Vermeyiz bu canı dünya kurduna

Gelmiştin dünyaya şimdi de gittin
Konya’ya gelişin gidişin gibi
Biraz boynu bükük koydun garibi
Cennet el edince faniyi ittin

14.09.2015
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)