Uhuvvet Feneri dönmeli geri
İnsanlık beklerken onu sırada
Uzaklarda değil çare şurada
Ey Ehl-i hamiyet! yak şu feneri

İsyan ediyorum bu kadarı çok
Kardeşin kardeşe ettiği bu naz
İnsaf be kardeşim az insaf biraz
Ağzınızdan çıkan bir zehirli ok

Durmayın öldürün birbirinizi(!)
Bir Haccâc-ı zalim, haşhaşisiniz(!)
Yapma be kardeşim bu mu işiniz?
Kaybedip gideriz gür izinizi

Kardeş! “yok” diyorsun “Bir söz söyleyen”
Öyle ya, bizler de kim oluyoruz(!)
Her gün çığlık-çığlık boğuluyoruz
Elbette çokça var “Yapma dur! ”diyen

Biz kısık sesleriz yangın yerinde
Ha bre yangına su taşıyoruz
Nefes nefeseyiz bak koşuyoruz!
Anlaşılan o ki yara derinde(!)

Susmalı negatif koşan sesimiz
Sözler sulh kokmalı sade hak için
Ehak diyorsanız onu bir geçin
Hakta bir olmalı büyüklerimiz

Yanıyor yüreğim ciğer sanmayın
Bir Garip Yolcu’yum konuşuyorum
Her yerde bir pusu ben koşuyorum
Sizler ha inanın ha inanmayın

Hak için severiz elbet ki sizi
Sevgiyi saygıyı sizden duyardık
Yanıyor bir millet say ki uyardık
Susturun, susturun çekicinizi!

Haddimi aştımsa özür dilerim
Dedim ya garibim dünya hanında
Esâmem okunmaz sizler yanında
Sizleri padişah, vezir dilerim

Ancak bu devir ki Padişah –Vezir
Devri değil elbet siz bilirsiniz
Herkes hür olurken değil miyiz biz
Olmamalı mümin mümine nezir

Var ise arada içtihat farkı
Benim işim değil fakih konuşsun
Bırakın insanlık nura kavuşsun
Nura hizmet etsin feleğin çarkı

Uhuvvet Feneri dönmeli geri
İnsanlık beklerken onu sırada
Uzaklarda değil çare şurada
Ey Ehl-i hamiyet! yak şu feneri

19.09.2015
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)