Emanet gözyaşım, çiçeğim Melinda

Yaklaş, bak kırdım dizlerimi önünde
Tuttum ellerinden
Ellerini koy, kalbime dokun
Sana ölmeyi anlatacağım Melinda.

//Bir çocuğa nasıl anlatılırsa ölüm.//

Buram göğüs kafesi ve altında çırpınan bir kuş var
Vakti geldimi
Uzaklara anlatamayacağım kadar uzaklara uçar.
Baban diyorum, baban Melinda
O’nun kalbi meleklerin yanında.



Daha önce de söylemiştim
Peri kızlarının ülkesi değildi ülkemiz
Karanlık dehlizlerden geçiyoruz, ürkütücü
Ellerin ellerimde benimse dudaklarım yalım
Tutuşturdu saçlarını
Ah! Ateşler içinde, yanıyorsun Melinda.




Öyle masum ki yüzün,
Soran gözlerle bakıyorsun şimdi yüzüme
Böylesi kötü yazgıyı bir çocuğa Tanrı yazmaz
Bu işin içinde başka bir iş var
Açıklanası bir durum değil.




Baban diyorum, baban Melinda
Deli mavi gözlerine bakıp sana meleğim diyemeyecek
Baban dönmeyecek.
Seni O’nun gibi omuzlarımda nasıl taşıyacağım?
Omuzlarım yorgun ve çökük




Sonrası
Birlikte yaşamak, nemden kirpik dökümü zamanları
Kaçan uykuları kovalama oyununu.
Güzel bir ülke çizmek resimlerde, sevdiğin gibi
Peri kızlarının ülkesini.
Gamzelerimizi sıyırıp geçecek yarım bir gülüş
Bu kederi hangi yorgan örtecek
Hep bir yanımız kalacak eksik



Sarı saçlım, kıvırcık kederim benim
Emanet gözyaşım, çiçeğim Melinda

//Şimdi gözlerini kapat
Babanı hayal et
Gel bana sarıl.//

Bu telkin ne kadar işe yarar bilemiyorum.




Baban diyorum, baban Melinda
Elinde bir yıldız, alnında nişanesi hilalin
Omuzlarında yükselen bayındır bir ülke
Şafaktan önce
Gelecek rüyalarına öpecek saçlarından
Kalacaksın aydınlıklar içinde
Baban bir milletin kalbinde yaşattığı
Işıktan kahraman.

//Sıradan değil bu yağmurlar
Üstümüzde Melinda’nın gözyaşları var.//