Yıllar süren anarşinin ateşi
Söndüydü 12 Eylül sabahı.
Halkımız 19 Mayıs’ın eşi
Sandıydı 12 Eylül sabahı.

Aldırış etmeden şiddet timine,
Halk, inandı söylemlerin tümüne,
Paşaların sahte tebessümüne
Kandıydı 12 Eylül sabahı.

Eylül, benzediydi aşk mevsimine,
Gülüyordu gözler bakıp resmine,
Ulusumuz, Kenan Evren ismine
Yandıydı 12 Eylül sabahı.

El bile değmezken beye, ağaya,
Koçlar kurban gitti azgın boğaya,
Ülke, attan inip kaplumbağaya
Bindiydi 12 Eylül sabahı.

Adeta od düştü birçok haneye,
Kimi göçtü, kimi çekti sineye
Ülkemiz büyük bir hapishaneye
Döndüydü 12 Eylül sabahı.

Her gününe bayram denecek diye,
Ülkemiz cennete dönecek diye,
Kan ile gözyaşı dinecek diye
Dendiydi 12 Eylül sabahı.

Devrim için kalkan kola da darbe,
Ülküye, aydınlık yola da darbe,
Seçmeden sağa da, sola da darbe
İndiydi 12 Eylül sabahı.

Bu zehirli balın tadına barış,
Hem erkeğe hem de kadına Barış,
Doğan çocukların adına Barış
Konduydu 12 Eylül sabahı.

Mazlumların sarpa vurdu işleri,
Eşlerinden kopardıydı eşleri,
Renkli hayalleri, pembe düşleri
Donduydu 12 Eylül sabahı.

Yanık Ozan, düzen tutmaz sazımız,
Eksik değil şehidimiz, gazimiz
Hani bütün kederimiz, sızımız
Dindiydi 12 Eylül sabahı.
Eylül 2015 Sakarya
Muhammet AVCI