0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
719
Okunma
Gece dinler bitmeyen sessiz haykırışlarımı,gökyüzü ona eşlik eder
Çok gülerse bu yüz,kalp de ölür..bu ruhta mutluluğa eş mi keder?
Çokça ağladım,şahid dolunay; şahid ellerimin sarmaladığı kalem
Dolunay asmış parlak yüzünü,kalem üzgün halime; bir hâl-i matem
Gözyaşları aşındırdı bu cansız suratı,afili bir sessizliğim var
Mutluluk..ayrıldık seninle istemeden,artık gel ve sensizliğimi sar
Sanki mezarın,önünden her geçtiğimde benim için sakladığı bir sır var
Göçük bir çukur,içinde bir ölü; sırtında taşıdığı ağırlık tonlar
Hep oraya çıkıyor gördüğüm bütün yollar,bunu en iyi oradakiler anlar
Şimdi kes ümidini işte,günler geçer ve çıkar birer birer canlar
Firak olduğunu anladım,hakikat budur dünyada
Ben gerçeğin eşiğindeyim,sen sanarken kendini rüyada
5.0
100% (1)