Erken göçeceğim bu hayattan
Son nefese uzak değilim
Lakin yine allah.a şükürler olsun
Şiirlerim duygularıma tercüman oldu

Yiğitliğimin öyküsü kazılacak gönüllere
Bir soluk rüzgarla geldim gittim sanki
Ufuk çizgisinde yanıyor yüreğim
Bir tebessüm aşka şiir olunca hasretim

Yine de yazdım şiirlerimi çok şükür
Gönüldaşlar okuyacak hasreti benden
Sevda kavga davayı yazdım yiğitlikle
Esen rüzgar savrulacak aşkın elinden

Adım sinan elbet yanar aşka bir can
Soyadım bayram aşığa her an bayram
Ben gitsem bile şafaklarım kalacak
Umut adı altında direnç olacak gönüllere

Derdim erken gitme sıkıntısı değildir
Böylesi bir gitmek olmadı sadece
Eriyerek gitmek yakışmaz hiçbir yiğide
Hak bunu yazmış bende giderim dik halimle

Yoksa sevdayı yaşayan bulacak beni hasrette
Çağ yangınında gönüllere dolanacak düş gibiyim
Beklenen bir şafak gibi gölgesiz bir canım
Saklı kalan gözyaşlarında yaşanan sevda gibiyim

Varsın erken göçeyim bende şiir olurum elbet
Aşk bitmez ki gönüldeki hasret değmesin şafaklara
Hasret değince şafaklara tutuşurum bir gönülde
O zaman hasret yazar beni delice gökyüzüne

Gözyaşı anlatır beni o zaman asi dalgalar gibi
Hiç bir kıyı göğüs gelemez bu dalgalara
Öyle ki gözyaşları gönül yangınıdır esasında
Adım sinan bayram aşka aşık bir şairim ben