Bu Eylül Hazan Vurdu Gönülleri

Üç Eylül’dür sen varsın aklımda yanımda olmasan da
Üç Eylül geçti üstünden aklıma sen düşeli
Saçlara aklar eklendi, gözlere yaşlar
Takvimlerden düşen yaprakların sen yap hesabını
Her Eylül’de dallardan düşen yaprakların haddi hesabı yok
Yeşerecek diye ümit ederken sararan yapraklar gibi sararıyor sevdalar
Her Eylül’de canlanırdı sanki hayat yeniden
Öğrencilerin koridorlarda yankılanan varlığıyla
Bu Eylül hazan düştü Adana’ya
Şehit haberlerinin yangınlarıyla
Bir de duman kapladı ki gökyüzünü
İs kokularının arasında
Toz taşınımıymış güya
Anızlar yakılıyor diye düşünüyorduk oysa
Suriye tarafından geliyormuş sözde
Bomba üstüne bomba mı atılıyor
Bizim aklı evveller tozu dumana mı katıyor yoksa
Tüm bu sözler bir bir beynimden dökülüverdi Ankara yollarında
Oğullarımın kayıt başvuru işlemleri için çıktığımız yolculukta
Doğru demişler; “ Nereye giderse insan, aklındakiler de gidermiş onunla..”
Nereden başladık, nereye geldik
Gönüldeki sevda, vatan – millet aşkı, evlat sevdası
İnsanın hayatla mücadelede bitmez savaşı
Tüm bunlar için Allah muhabbeti, inancı
İnsan eden unsurlarmış insanı
İnsan olmanın olmazsa olmazları
Hiç bir gönüle yaşatmasın Allah Eylül’de hazanı… AMİNN…

08/09/2015 10:38
Perihan METİN