0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
665
Okunma
Yeni bir katre dem,
Ay ışığına küsmüş ellerimdeki nem..
Sen içinden çıkılmaz ufkun ağarttığı göz menzilim
Beni gidişine bıraktığın beklemelerin gelmeyişlerindeyim..
Susan bir Şubatın en korkak esintisinde
rüzgarına avuç açtı kalemim.
Esti ve geçti ilk mecram damarlarımdan
Sesim kan ve bileklerim şiirdir benim..
Uçuyorsan şayet gözlerinden düş beni,
Bırakırım şehri,
Terkederim herkesi..
Sana sunduğum gidişimle
gidişini sars-sam
ellerimden kayacak ışık
Ey dem!
Yırtıldım tenden geldim kendime yeniden.
Bir ışık menzili sardı efkarımı
Sana tutundum yeniden..
Işığına ve kırgın bakışında kayboldum
Düşlerimi aramaya vaktim kalmadı kendimi bulmaktan.
5.0
100% (1)
