Dolmuş miadı para misali kalplerden,
Kaldırılmışsın tedavülden, ey merhamet.
İnsanlık sevgisiyle dolu sinelerden,
Kazıyıp atmışlar zerreni, ey merhamet.

Kurutmuşlar kökünden doğan bebek hasret,
Arttı tansiyonlar düşmüyor hiç hararet,
Kalmadı vatandaşımda mertlik, cesaret,
Çoktan defnedilmiş cenazen, ey merhamet.

Rol değişti atadan evlat tecrübeli,
Karıştırdık birbirine akıllı, deli,
Patlayacak bombayız hep çekilse teli,
Konuşur ağzı olan, sensiz ey merhamet.

Silinmişsin tabiatın her zerresinden,
Görmez gönül gözü sevmeyen yüreğinden,
Kalmışız mahrum büyüklerin şefkatinden,
Vermedik seni neslimize, ey merhamet.

Olmazdı kavgalar aramızda olsaydın,
Olurdu huzur zemzem gibi sunulsaydın,
Gündüzler bitmezdi gül olup kokulsaydın,
Karanlık gece, sensiz dünya ey merhamet.

Gözlüyor yolunu yerde gezen karınca,
Yaşasa herkes insan gibi kararınca,
Anlaşılır yokluğun sokakta yatınca,
Yoktur tadı, tuzu dünyanın ey merhamet.

14/06/2006