Vijdansız gecenin koynuna düşmüştüm
Yalın ayak kalmıştım gönlüme
acizdim kimsesizdim
derdimden Geçmezdim
kumpasa gelmiştim
Gecenin koynuna düşmüşdüm
Dem vuranlardan

Firari gezerdim
Yol erkan bilmeyene
Edepsiz cahiller Ocağı’na
Cepi pır vijdanı sıfır şu aleme
Sıkılmaz

kurşunum
adam sever

Ben ise geceyi severim
Baş başa kaldığım tek hece
Gecenin koynuna düştüyüm gece

Ölüm gerek bana
yarim Irak derdime
Yüreğim Anadolu’ya benzer
Batılaşmış menfaat dalgasında
Hoplayan zıplayan kızlara
Birde onursuz gevşek oğlanlara
Saltanat satan gereksizlerin derdinden
Düştüm gecenin koynuna

Doya doya yaşamadan tenini
İçime çekmekden kokunu
Toprak olmuş onurun simgesi
Katilin kamuflajı terör olmuş
Kişiliği satılık şu alemin derdinden
Düştüm gecenin koynuna

Kana bulanmış elleri
Düşman bakan gözleri
Günahsız yitip giden bedenlerin
Günahını taşıyan kader değil
Insan görünümlü insanların derdinden
Düşdüm gecenin koynuna

Ben gecenin koynunda
Çırılçıplak ateşin içinde
Yüreyimdeki nefretle
Kan kokladım
Karanfil topladım
Karanlıkta kaldım
Tepemde parlayan güneşin altında
Kavrulan vijdanımın derdinden
Düştüm gecenin koynuna