1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1333
Okunma
Sen ki kahrolası dünyanın kızıllığında doğdun.
Yer kanlıydı, gök kırmızı
Ülkene güneş bile kıpkızıl doğmaktaydı
Sonunda akan kanlarla
masmavi deniz bile kızıllığa boğuldu
Ey Bodrum sahillerine
denizin körpe bedenini
yorgun argın taşıdığı çocuk...
İnsanlığın yüzüne tokat gibi indin…
Ama insanlık kör ve sağır
Seni hala algılayamadı...
Petrole bulaşan karabatağı
Sahile vuran balinayı
Denize atılan çöpleri
algıladığı gibi bile algılayamadı
Gönlüm seninle ,
ama elimden bir şey gelmiyor
Ağlamaktan başka...
fakat algı mühendisleri ve medya
diğer özgürlükler gibi
ağlama özgürlüğümü de elimden aldılar..
İçim yanıyor …yüreğim paramparça…
Ağlamak lstiyorum
Ama ağlayamıyorum ..
haykırmak istesem sesimi duyan yok çocuk
Halit Özdüzen
5.0
100% (2)
Cevap Yaz