Anlarsın Belki
Kelebeklerin göç ettiği bir gönülden,
Mevsimin eylül olduğu bir ömürden,
Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurmuş gözlerden sesleniyorum sana...
Şimdi bütün sabahlardan eksik şiirlerim,geceleri hep kanamalı ümitlerim.
Sarmaşık aşkın ayrılık sarısında kalmış hayallerim.
Gelseydin sarılacaktım,neden sormayacaktım.
Diline dolayan kimseye seni savunamadım.
Boyun büküp sustukça,kimsesiz kaldım.
Sıratı geçtim yaşarken yine de korkmadım.
Ağaç oldum köklerimi unuttum,sonbahar oldum yaprakları kuruttum.
Tesellisiz gecelere uğurlandım,alnıma leke oldu yaşayamadıklarım.
Artık kalbimin daracık kafesine kapadığım kanaryam hiç susmadan ağlayacak.
Yakamozlarda yıkadığım sevdam çırılçıplak kalacak.
Yazdıkça satırlarıma kara kışlar vuracak ve bahçemdeki tüm sardunyalar solacak.
Şimdi lacivert akşamlarda mavi mavi ölme vakti.
Duyuyor musun...? Orada mısın...?
Bana neler yaşattığını tahmin bile edemezsin ama
Umarım okursun ve biraz olsun anlarsın ... Can Çalışkan