19
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1196
Okunma

mavi şehrim
saba rüzgarına dönerken yüzünü
açtım dünyaya gözlerimi
tütün zamanından rehin
zehir zembereği elemin
gönlümün mücavir alanına
güneşin sıcak eli hiç değmedi
hiç umuda uzamadı hayat çizgim
zamanın
çamurlu yollarını arşınladım
aşina olurken acılara
vuslat
halef selef oldu hicranla
kurşuni gecelerde
düşleri
sarfınazar eden aşkı kurşunladım
sevdanın sanığı durumuna düştüm
ayrılığın izbe karanlık hücresinde
hücrelerime kadar titredim
hüzün sehim dağıtırken
en büyük pay benimdi
alev parlayan at
öyle çılgın
öyle deli
ısıtsın diye yüreğimi
ateşi mey diye içtim
bir kekeme şarkım kalmıştı dilimde
senden geriye
onu da sesindeki kum fırtınası aldı
bana sadece
yüzü soğuk bir ölüm kaldı…
AA
Foto:Rene Asmussen